Bayağıdır Yazmamışım Yahu

Bazen gaza gelip "Bu sefer adam akıllı yazılar yazacağım ve sayfamı güncel tutacağım" diyorum ama sonra ne oluyor anlamıyorum ve vazgeçiyorum. Umut Sarıkaya'nın bir karikatürü var. Konuşmacı olarak rektör, önüne tüm taze üniversite öğrencilerini toplamış ve topluca hepsine "İlk sene çok çalışıp notlarımı yüksek tutacağım. Başka bir bölüme geçiş yapacağım" dedirttikten sonra "Şimdi söylediniz bitti. Bir daha bunu duymayacağım" minvalinde bir şeyler söylüyor. Google resimlerde "Umut Sarıkaya üniversite" diye aratınca bahsettiğim karikatür karşınıza çıkacaktır. Benimde bu hesap. Gaza gelip yapmaya heveslendiğim çok şey oluyor fakat sonra üşeniyorum. Sorsan kafada milyon tane yapılacak listesi; ortada somut ne var derseniz SIFIR. Bir yandan monotonluğun insanı tükettiğine inanırım ama 4 senedir iş anlamında ne yaptın derseniz yerimde sayıyorum. 4 sene önce işe girdiğimde neysem aynı konum ve statüde devam ediyorum. Arada tabii ki güzel gelişmeler oldu; evlendim mesela. Yerimde sayıyorum derken aslında ne demek istediğimi anlamışsınızdır. Senelerdir ailem şu üşengeçliği at üzerinden der. Atamıyorum arkadaş. Genetik yapıdan mı kaynaklı, mental bir sorun mu bilmiyorum. Önce "Türk gibi başla" kısmını çok güzel icra ediyorum. Bir gaz bir heves... Sonra oturup kafamda yapılacaklar listesi çıkarıyorum. Listeyi zihnimde tasarlayınca bir bakıyorum ki "ohoooooooo" kelimesi gözümün önünde farklı versiyonlarda dönmeye başlıyor. Ve pofff; heves gitti. Hee bak inada bağladım mı sonunu kesin getiririm. İş ki başlamaya heves ettiğim şeyi inat haline getireyim. Hoş çok nadir inat haline geliyor ya :) Neyse bir daha ne zaman yazarım Allah bilir.