Pohpohlananlar

Hayatımızın bir çok noktasında denk geliriz; bir şekilde o meclisin içerisinden biri çıkar. Aslında çıkar değil oradadır zaten. İsim yapmıştır, yapacağı yorumlar veya değerlendirmeler için adamın ağzının içine düşülür. Bu kişi ise bunu bir zulüm aracına çevirir. Yaptığın işte kalifiyesindir, işe başlamadan az çok ne ile karşılaşacağını ve başına neler geleceğini biliyorsundur. Ter dökersin, emek harcarsın, çevren tarafından çalışman takdir görülür fakat o godoş çıkıp kendince kusurlar bulur ve onun olurundan geçmediği için başına bir ton iş çıkartır. O yetkiyi ne zaman aldı, kim verdi, kimin nesi neyin fesi belli değildir ama son karar merci odur. Senin yaptığın iş, çıkardığın ürün ve olayın fikri noktası ile bu adamın ehil olduğu konu arasında bir bağlantı yoktur ama "biliyor", "anlar" mantığı ile o adamın oluruna sunulur ve onun onayından geçmezse senin asıl idarecilerinde onay vermez.

İnsan kendi işinin ehli, alanında otorite olabilir, yaşına hürmeten tecrübelerinden faydalanır, fikri alınır. Elbette ki bunlar olması gerekenlerdir ama sen kalkıpta bu adama her konuya bilir kişi olarak atarsan orada bir sıkıntı vardır. İnşaat mühendisi bir idarecinin kalkıp altında çalışan makina mühendisinin yaptığı çalışmasına burnunu sokmasına, ona makinadaki bir olayla ilgili akıl vermeye çalışmasına benziyor. Sırf bu da değil; makinadan elektroniğe, metalurjiden kimyaya her konuda uzmanmışçasına dediğini yaptırmasına ve yönlendirmesine benziyor. Bu vaziyet ister istemez insanı yaptığı işten soğutuyor. Yaptığın işin zorluğunu, neyin olup neyin olamayacağını sen biliyorsun ama kalkıp o işten hiç anlamayan birinin olur olmaz şeyleri dayatmaya çalışması insanı severek yaptığı işten soğutuyor. Şu açıdan bakarsak; bu tip adamlar hayatın her noktasına karşımıza çıkacak. Kaçışı yok ama bu adamların yardakçıları çok fena. Zaten o yardakçılar olmasa bu tip godoşlar hareket alanı bulamayacaklar. Acayip uykulu bir vaziyette yazmaya çalıştım. Şimdilik bu kadar diyor ve yazıyı burada bırakıyorum.