Bu yazımda iki ilginç rüyamı paylaşmak istiyorum.
Dünya işgal altında.İnsanlar tek tek toplanıyor.Sokaklarda saklanmayı başarabilen çok az insan var.İşgalciler uzaydan gelen bir ırk.Gökyüzünde yüzeyi tarayan küreler dolanmakta.Onlardan kaçmanın tek yolu ise girilen bir binada mümkün olan en alt katlara inmek.Yiyeceğimiz bittiği için sokaklara çıkmak zorunda kaldık ve o sırada bir gözlem aracı bizi farketti.Apar topar bir binaya girdik.Tam kurtulduk zannediyorken rahmetli dayımın silüetinde bir uzaylı girer.Dayı sen nerelerdeydin demeye kalmadan alıp götürdüler bizi.
İkinci rüyam ise çok sevdiğim dayımın hemen vefatından sonra görmüştüm.Allah rahmet eylesin.
Dayımların evindeyim.Bir bakıyorum dayım ortalıkta dolanıyor.Dayımı vefat etti biliyordum ve görünce şok olmuştum.Gittim dayıma doya doya sarıldım.O sırada ise bayağı ağlıyordum rüyamda.Dayım odasına geçti televizyonu açtı ve haberleri izlemeye koyuldu.Oturdum yanına.''Dayı nasılsın iyi misin?'' diye sordum.Her hatır soruşumdaki verdiği o klasik cevabını verir ''İyiyim be gülüm sen nasılsın?''.''İyiyim dayı be sağolasın'' dedim.Ardından tekrar dayıma döndüm ''Dayı oralarda hayat nasıl? N'apıyorsun ne ediyorsun oralarda?''dedim.Kaşlarını çatatarak döndü bana.Yüzü kıpkırmızı oldu.''Sen oraya girenlerin boşuna mı girdiğini zannediyorsun?'' dedi ve aniden görüntü değişti.Milyonlarca belki milyarlarca kömür karası olmuş çıplak bedenler ellerini havaya kaldırmış ve sanki birine yalvarıyorlar.Gözküyü kapkara bulutlarla kaplıydı.O görüntüden sonra aniden fırladım yerimden.Hayatımda beni bu kadar ürküten bir rüya görmemiştim.O gün boyunca rüyamı kimseye anlatamadım korkumdan.
28 Aralık 2009 Pazartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder